Op 1 oktober 2016 was ik op zoek naar wat meer informatie om een stuk te schrijven over wandelen en gezondheid. Mijn doel was om met het wandelen wat meer aan mijn conditie te gaan doen. En het liefst ook te starten met afvallen door te wandelen en hierover wilde ik iets gaan schrijven.

Bij het zoeken op het internet naar wat meer informatie hierover, stuitte ik op de weblog van Bregje Schipper (Wandelvrouw.nl). Haar manier van schrijven sprak me direct aan en ik ben dan ook een aantal artikelen van haar gaan lezen op dat moment. Op een leuke manier schreef ze o.a. over haar gevecht tegen de kilootjes en er ging een gevoel van herkenning door me heen.

Op dat moment wist ik echter ook niet echt dat er veel meer mensen zijn die net als ik en Bregje een weblog bijhouden. Daar had ik me ook niet zo in verdiept, ik was meer met mezelf bezig op dat moment. Maar op haar blog zag ik een afbeelding van “Wandelblog Top 50” en zo kwam ik erachter dat er veel meer mensen bezig zijn met het beschrijven van hun wandelervaringen. Er ging een wereld voor me open.

Wandelblog Top 50

Kijkende naar de lijst van de Top 50 viel mij #22 Wanda Wandelt op. Ik weet niet waarom, maar op de een of andere manier trok het mijn aandacht en vond ik dat Wanda Wandelt wel grappig gevonden, het bekt ook zo lekker. Dus werd er op geklikt en zo kwam ik op de weblog van Wanda Catsman (Wandawandelt.nl). Een website boordevol met informatie over wandelen en wandelingen. Ook Wanda heeft een eigen manier van schrijven (maar ik denk dat we die allemaal wel hebben), wat me, net als Brechtje, wel aansprak. Het leest makkelijk weg.

Maar bij het zien en lezen van beide weblogs kreeg ik wel een gevoel van jalousie over me heen. Zoveel mooie foto’s op beide weblogs en boordevol verhalen en informatie. Dat had ik, toen ik met mijn website begon, ook voor ogen. Maar ben nog lang niet zo ver als deze twee vrouwen, bij lange na niet, ik begin net en heb mooi nog het nakijken…

#wandel1000km in 2016

Op de weblog van Bregje las ik over haar initiatief, over het beginnen van een Facebookgroep onder de titel #wandel1000km in 2016; interactief wandelen met een doel. Een levendige community van wandelaars die elkaar inspireren op Facebook. Nou dat ging ik niet meer redden om 1000 kilometer in 2016 te wandelen. Maar 2017 stond voor de deur, dus nieuwe ronden nieuwe kansen om 1000 kilometer in 2017 te gaan wandelen, dacht ik zo.

De Facebook groep #wandel1000km in 2017 is een groep voor iedereen die de uitdaging aan gaat om (nu) 1000 kilometer in 2017 te gaan wandelen en die het leuk vindt om dit met anderen te delen. Hierbij geven andere wandelaars aan waar, en hoeveel ze op dat moment gewandeld hebben en over het overgrote deel voorzien van mooie foto’s van onderweg. Er worden mooie momenten gedeeld met elkaar en er staalt een leuke positiviteit van uit. Dus heb ik me op 2 oktober 2016 maar aangemeld. De groep bestaat inmiddels net een jaar en is snel groeiende.

Startwandeling #Wandel1000km in 2017

Dit nieuwe jaar was net begonnen en Wanda opperde het idee om een gezamenlijke wandeling te gaan doen. Om zo het wandelseizoen van 2017 te gaan openen. Samen met Esther Hagen organiseerde ze de Startwandeling #Wandel1000km in 2017, die vandaag plaatsvond in Amerongen. Aanvankelijk twijfelde ik nog om gelijk ja te zeggen, dus had ik aangegeven dat ik interesse had. Dan zou ik wel zien hoe het ging lopen. De bedoeling was om om 10.00 uur te verzamelen bij De Proloog in Amerongen en dan van daar uit een mooie rondwandeling van ca. 13 kilometer te gaan lopen.

Eergisteren toch maar het besluit genomen om mee te wandelen en nu terug kijkende heb ik geen spijt van mijn besluit. Na het aangeven dat ook ik mee zou gaan, kreeg ik alle informatie van Wanda via Facebook Messenger. Goed geregeld.

Gisteravond mijn rugzak ingepakt, vanmorgen nog mijn Thermosfles gevuld en mijn lunch gesmeerd en daarna de auto ingestapt om naar Amerongen te rijden. Even genieten van de opkomende zon bij het wegrijden en daarna een rit van 1 uur en 10 minuten. In de buurt van Amerongen begon het te sneeuwen en dat beloofde wat moois voor de komende wandeling. Bij De Proloog was bijna iedereen al aanwezig en daar maakte ik kennis met Wanda en een paar andere wandelaars. Om 10.30 uur gingen we ons klaar maken voor vertrek, buiten nog even snel een groepsfoto maken en op weg om de wandeling te starten. Ik had op dat moment zoiets van, ik haak aan en loop wel achter de meute aan.

Het werd een wandeling met een paar flinke hoogteverschillen, naar de 69 meter hoge top van de Amerongse berg. Het hoogste punt van de Utrechtse Heuvelrug. Op het moment dat we zo’n 3 kilometer hadden gelopen ging het even mis, althans ik liep toen bij het voorste groepje en die liep op een gegeven moment verkeerd. Na even halt het hebben gehouden besloot een deel van de groep om terug te lopen en het andere deel van de groep om verder te lopen. Ik had me gevoegd bij het groepje wat terug liep. En al gauw vonden we het juiste pad en waren we weer op de goede route.

Het andere groepje kwamen we pas later weer tegen, die hadden een kleine omweg gelopen. We begonnen met droog weer, maar na zo’n 3 kilometer begon het toch wat te sneeuwen. Natte sneeuw, maar het kon de pret niet drukken.

Lunch bij de grote Eijk

Onderweg had ik een paar leuke gesprekken en zo loop je de kilometers makkelijk weg. Op een gegeven moment splitste zich de groep voor de lunch. Een deel van de groep ging lunchen bij ’t Berghuis en een ander deel bij de grote Eijk met eigen meegebrachte lunch. Ik ging met de laatste groep mee, aangezien ik vanmorgen mijn lunch gesmeerd had en meegenomen had. Bij de grote Eijk aangekomen stonden er allemaal bankjes omheen. Hier heb ik lekker mijn broodjes verorbert en thee uit mijn Thermosfles genuttigd.

Daarna ben ik nog met Wanda en Lida naar ’t Berghuis gelopen en daar nog een bakkie thee gedronken. Hierna gingen we als groep weer verder en kwamen achter Amerongen langs het kasteel Amerongen en een aangrenzend landgoed. Waarna we weer bij ons beginpunt café de proloog onderdeel van het dorpscentrum van Amerongen terugkwamen. Hier nog een laatste drankje en een bitterballetje en wat leuke gesprekken over het lopen van de Camino, waarna ik afscheid heb genomen van de laatste overblijvers en weer naar huis ben gereden.

Nu kijk ik moe maar voldaan terug op een geslaagde wandeling rond Amerongen. Dat ondanks het wisselende weer, wat we hadden, de pret niet mocht drukken. En naar de leuke gesprekken die ik met diverse mensen heb mogen voeren. Leuk dat meer mensen de passie van het wandelen delen. Helaas heb ik niet meer foto’s gemaakt, maar die zal ik van de andere wandelaars wel op Facebook zien…

Afstand: 16.35 km
Tijd: 3 uur, 59 min.

[mapsmarker layer=”2″]