Net als elk jaar neem ik me weer voor om meer te gaan bewegen, om kilo’s kwijt te gaan raken, om mijn leefpatroon van de afgelopen jaren te gaan veranderen, weer gezond en fit te worden zoals ik vroeger was. Vol goede moed begin ik dan, maar ergens verzand ik gaande weg weer in het oude patroon, met als gevolg dat ik weer weinig doe, dag en nacht weer achter mijn computer zit of op de bank hang en weer veel te laat naar bed ga en daardoor weer te weinig slaap. Dan realiseer ik me juist weer dat ik zo geen grammetje afval, maar dat het overgewicht daar blijft zitten waar het zit, ik weer oververmoeid en futloos raak en mijn conditie weer ver te zoeken is.

De laatste tijd word ik dan niet goed van mezelf, dan zit ik tv te kijken, hangend op de bank en voer ik weer niks uit en als het even tegen zit heb ik wel weer wat chips of iets hartigs achter mijn kiezen (fout, fout, fout…). Dan kijk ik, voor het naar bed gaan bij het tandenpoetsen, in de spiegel en denk ik: “Slappe zak ben je ook hè, moet je die wallen onder je ogen eens zien, en dat figuur zag er vroeger wel anders uit. Waar is die sportieve vent van vroeger gebleven? Hoe heb je het zo ver kunnen laten komen?”. En na het opstaan dan stap ik op de weegschaal, schud ik nog een keer ‘Nee’ met mijn hoofd en denk ik: “Jeetje, zo veel?”. Dan trek ik mijn broek aan en denk: “Zo, die zit me ook wel strak, ik krijg hem nauwelijks nog dicht, even mijn buik inhouden en dicht doen.” (en ik had vorig jaar al een maatje groter genomen). En dan je schoenen aan doen, naar voren buigen om je veters dicht te strikken en dan geen lucht meer krijgen, omdat je buik in de weg zit. “Waar ben ik mee bezig?”. De maat is letterlijk vol, dit kan zo niet langer meer, er moet iets gaan veranderen en wel NU!…

Dus afgelopen zaterdag bij het schrijven van mijn vorige blogpost heb ik voor mezelf besloten dat ik mijn leefpatroon ga doorbreken en veranderen. Want zoals ik nu leef kan gewoon echt niet meer, ik ben echt heel ongezond bezig en heb hierdoor de risico’s op diabetes of hart- en vaatziektes voor mezelf de afgelopen jaren wel vergroot.

Maar hoe ga ik dat leefpatroon van me doorbreken? Ik ben met mezelf de uitdaging aangegaan op de komende 30 dagen, elke dag een wandeling van minimaal 5 km te gaan maken. Dat is ongeveer een uurtje wandelen per dag. Een kleine verandering welke een groot effect zou kunnen hebben op de lange termijn (dat hoop ik althans). Door een kleine gewoonte in te stellen kun je je leven namelijk positief beïnvloeden en dat is wat ik wil. Door deze 30 dagen wandel uitdaging aan te gaan, verplicht ik mezelf niet meteen tot een grote en/of volledige verandering, maar door deze kleine gewoonte in te voeren zet ik mezelf voor een realistische en ook haalbare uitdaging.

Uit onderzoek is gebleken dat wandelen ontzettend goed voor je is, maar dat we helaas veel te weinig in beweging komen. We hebben vaak een zittend beroep, zoals ik, en eenmaal thuis hangen we op de bank. Wanneer je tenminste 10.000 stappen per dag zet, of een rondje van zo’n 5 km, of zelfs maar een half uurtje voor diegene die nooit iets gedaan hebben, zal je conditie verbeteren en werk je ook aan een betere gezondheid. Wandelen voorkomt hart- en vaatziekten en je kunt ook gewicht kwijtraken als je genoeg wandelt. Dus ja, wat wil ik nog meer?

Gisteren was de start van mijn 30 Dagen Wandel Challenge #1 en straks zal ik beginnen aan Dag #2. Wil je me volgen, om te zien welke vorderingen ik de komende 30 dagen ga maken, kijk dan op mijn Facebook pagina of hou mijn blog in de gaten. Door middel van mijn berichtjes en mogelijk ook videos hoop ik je te inspireren en motiveren om ook aan de wandel te gaan. Wandelen is namelijk heel gezond.

Ik heb er zin in…